اساسنامه شرکت خدمات ارتباطی ایرانسل

اساسنامه شرکت خدمات ارتباطی ایرانسل

ماده 1

تاسیس : شرکت سهامی خاص فیمابین متعهدین سهام های صادره یا سهام هائی که قرار است صادر شود تشکیل یافته و تحت قانون تجارت جمهوری اسلامی ایران به نحوی که در سال 1347 ( برابر با 1969 میلادی) اصلاح شده و مفاد شرایط و مواد این اساسنامه فعالیت خواهد نمود.

ماده 2

نام شرکت

نام شرکت، شرکت خدمات ارتباطی ایرانسل خواهد بود ( و از این پس شرکت نامیده خواهد شد).

ماده 3

دفتر مرکزی و شعبات

دفتر مرکزی شرکت در تهران، ایران و محلی که توسط هیات مدیره تعیین می گردد قرار خواهد داشت. هیات مدیره در صورت لزوم می تواند نشانی شرکت در ایران را تغییر داده و دفاتر نمایندگی در داخل کشور یا خارج از جمهوری اسلامی ایران دایر نماید.

ماده 4

مدت

شرکت برای مدت نامحدودی تاسیس شده است.

ماده 5

هدف و نوع فعالیت شرکت

شرکت مقدمتاً برای ارائه خدمات زیر بر اساس قوانین جمهوری اسلامی ایران و همچنین برای ارائه خدماتی که در مقررات ناظر بر دعوت به مناقصه های بین المللی و عمومی توسط و به امضاء وزارت ارتباطات و فن آوری اطلاعات جمهوری اسلامی ایران مقرر گردیده تشکیل شده است:

- تامین خدمات عمده و جزئی ارتباطات.

- فروش ظرفیت تردد شبکه به کاربردهای بین المللی یا موسسات.

- اجاره وسایل و امکانات زیر بنائی شبکه به کاربردهای بین المللی یا موسسات.

- تامین اینترنت و اطلاعات و پایگاه دیجیتال و محصولات و خدمات مربوطه.

- تامین سایر منابع دیگری که در زمینه خدمات ارزش افزوده هم اکنون موجود بوده و یا برای آتیه پیش بینی شده اند.

- امور مربوط به تجارت الکترونیک و فعالیتهای تجاری شبکه های مخابراتی فوق در زمینه تلفن همراه.

- ارائه خدمات به مشتریان از جمله و نه محدود به مدیریت روابط مشتریان و خدمات مرکزی ارتباطات.

شرکت برای تحقق مقاصد فوق و همچنین اجرای اهداف شرکت می تواند به کلیه اقدامات مالی، بازرگانی و اقتصادی و همچنین اقدامات مفید .، لازم و ضروری در جهت تحقق بخشیدن به هدف و موضوع شرکت مبادرت ورزد.

بنابراین شرکت می تواند بدون اعمال هیچ گونه محدودیتی به اقدامات مشروحه ذیل مبادرت ورزد:

الف) ورود در توافقات و انعقاد موافقنامه در زمینه ارائه خدمات، نمایندگی، عاملیت،

حق العمل کاری، و قبول تعهدات و هر نوع توافق دیگری که در محدوده موضوع و اهداف شرکت قرار داشته باشد، و همچنین کسب اعتبارات و وام های کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت و صدور و قبول و ظهر نویسی اسناد تجاری در محدوده موضوع و اهداف شرکت.

ب) همکاری، ایجاد مشارکتها یا شرکتها یا موسسات جدید با افراد یا اشخاص حقوقی داخلی یا خارجی که هم اکنون وجود دارند یا در آینده بوجود می آیند، تحصیل و تملک جزئی یا کلی شرکتها یا موسسات داخلی یا خارجی، مشارکت در سرمایه سهمی شرکتها و موسسات مذکور، تاسیس شعبه یا دفاتر نمایندگی در ایران و در خارج از کشور....

مجامع عمومی عادی

1-12 مجمع عمومی عادی سالانه شرکت بایستی ظرف مدت 120 (یکصد و بیست) روز از تاریخ خاتمه سال مالی شرکت از طریق دعوتنامه هیات مدیره به منظور بررسی و اتخاذ تصمیم در مورد گزارش سالانه، ترازنامه و حساب سود و زیان شرکت تشکیل گردد. چنانچه هیات مدیره ظرف مدت مقرر اقدام به دعوت برای مجمع عمومی عادی ننماید بازرس شرکت مکلف به دعوت برای تشیکل جلسه می باشد.

2-12 مجمع عمومی عادی می تواند نسبت به کلیه امور شرکت بجز آنچه که در صلاحیت انحصاری مجمع فوق العاده همان طور که در ماده 13 ذیل ذکر شده تصمیم بگیرد. صلاحیت مجمع عمومی بالحاظ تمامی قوانین و مقررات مربوطه از قرار ذیل بوده ولی محدود به آنها نمی باشد:

الف) بررسی و اتخاذ تصمیم در مورد گزارش سالانه هیأت مدیره و بازرس و ترازنامه و حساب سود و زیان شرکت.

ب) تعیین ذخایر و تخصیص سود شرکت به ذخیره در صورت پیشنهاد هیات مدیره.

ج) اخذ تصمیم در مورد سود پرداختی، میزان و نحوه پرداخت آن.

د) انتصاب، عزل و یا انتخاب مجدد مدیران، بازرس و بازرس علی البدل و حسابرس شرکت.

ه) تعیین حق الزحمه و پاداش مدیران، بازرس، بازرس علی البدل وحسابرس.

و) تفویض اختیارات به هیات مدیره.

ز) تعیین روزنامه کثیر الانتشار شرکت.

ح) اتخاذ تصمیم در مورد هر موضوع دیگری که دستور جلسه بوده، در صورتی که این موضوعات در حیطه صلاحیت انحصاری مجمع فوق العاده نباشد.

3-12 چنانچه حد نصاب و اکثریت بیشتری در قوانین ایران مقرر نشده باشد، حضور دو سوم (3/2) سهامداران شرکت برای تشکیل مجمع عمومی عادی لازم می باشد. اگر در جلسه اول حدنصاب مذکور فراهم نشد جلسه دیگری با همان دستور جلسه دعوت خواهد شد. بایستی بین جلسه اول و تشکیل جلسه دوم مجمع عمومی حداقل 20 (بیست) روز فاصله باشد. حدنصاب در تشکیل جلسه دوم مجمع عمومی، حضور دارندگان بیش از نیمی از تمامی سهام شرکت (1+ 50سهم) می باشد، مشروط به اینکه در دعوتنامه مجمع دوم به حد نصاب نرسیدن جلسه اول ذکر شده باشد. در جلسه دوم مجمع عمومی حق خواهد داشت که منحصراً نسبت به مسائل مذکور در دستور جلسه اول تصمیم گیری نماید.

4-12 در صورتی که حد نصاب بیشتری در قوانین و مقررات ایران پیش بینی نشده باشد تمامی تصمیمات در مجامع عمومی عادی توسط دارندگان بیش از نیمی از تمامی سهام شرکت ( 1+50 سهم) اتخاذ خواهد شد. در هر صورت برای اتخاذ هر گونه تصمیم در مجامع عمومی عادی رای مثبت سهامداران گروه الف ضروری می باشد.